از هر طرف از هر سو

روزهای بهاری همیشه نوید خاطرات بی نظیری برای من بوده است.

نزدیک یکسال است که تنهایی محض را تجربه میکنم.فرصتی بس زیبا برای شناختن بیش از پیش خودم.

من خیلی زود پا به دنیای واقعی زندگی گذاشتم.

شاید در مقایسه با کسانی که از بدو کودکی در فضایی نا آرام دوران سپری میکرده اند زندگی من بسیار هم  آرام بوده است اما در مقایسه با فضای آرامی که من در آن بزرگ شده بودم و طعم خیلی چیزها را نچشیده بودم یقیناً مواجه شدن با بسیاری مسائل خیلی برایم تازگی داشت.

با تمام اینها من لحظه به لحظه زندگی را چشیدم و تجربه بردم.آنقدر انسانهای متفاوتی در حیاتم حضور داشته اند که گاه از خود میپرسم این همه آدم کجای زندگی من بوده اند.

آنچه که از آن حوشنودم چیزی نسیت جز تجربه بردن از زندگی.

زندگیم صحنه های روشن و تاریک زیادی را داشته است که من تک تک آنها را دوست میدارم.

من ساختارها،قالبها و لحظه های متفاوتی را تجربه کرده ام که شاید در مقایسه با سنم فراتر باشد.

در این آن آموخته ام که خودم باشم که خودم بهترینم.

آموختم که آفتاب باشم و گرم.

آموختم که بن بستی وجود ندارد و یا راهی خواهم یافت و یا راهی خواهم ساخت.

اگر بگویم بی خطا و اشتباه بوده ام دروغ است اما از تمام اشتباهاتم درسهای بزرگی گرفته ام.

زندگی را دوست دارم.

بهار برای من حس خوب زندگیست.